Chcąc w najprostszych słowach podać definicję nawrotu pływackiego, można pokusić się o stwierdzenie, iż jest to po prostu obrócenie ciała podczas pływania, które pozwala zmienić kierunek. Nawrotu dokonujemy wtedy, kiedy docieramy już do końca basenu i chcąc płynąć dalej, musimy po prostu zawrócić. Każdy styl pływacki charakteryzuje się swoim własnym nawrotem. Przy wykonywaniu każdego z nich obowiązuje jednak uniwersalna zasada, by nie zwalniać w momencie zbliżania się do ściany. Ułatwia to bowiem bardziej zdecydowane odbicie, a tym samym szybszy i bardziej dynamiczny powrót do płynięcia w przeciwnym kierunku. Generalnie istnieją 2 typy nawrotów: otwarte i koziołkowe. W dużym uproszczeniu pływak podczas wykonywania nawrotu koziołkowego zmienia kierunek płynięcia wykonując pod wodą przewrót do przodu lub do tyłu, w zależności od rodzaju nawrotu. Wymienić można 7 podstawowych nawrotów: w stylu motylkowym (delfinie), wtedy gdy płynie się cały czas delfinem; ze stylu motylkowego do stylu grzbietowego; ze stylu grzbietowego do stylu grzbietowego; ze stylu grzbietowego do klasycznego; w stylu klasycznym (z żabki do żabki); ze stylu klasycznego (żabki) do kraula; w stylu dowolnym (kraulu). Należy pamiętać, że najpierw powinno się poznać ogólną zasadę wykonania nawrotu otwartego oraz koziołkowego. Gdy to zrobimy, wówczas nauka pozostałych rodzajów nawrotów będzie o wiele prostsza.